Tags
Cuijpers, Driebergen, Kapel, Lourdesgrot, Rijsenburg, Schaepman, Schaepmanmonument, Seminarie, Sint Petrus' Banden
In 1857 komt het nieuwe seminariegebouw van architect H.J. van den Brink op het landgoed gereed, op de plek van het huidige hoge appartementengebouw. Hier worden tot 1968 priesters opgeleid voor het hele aartsbisdom Utrecht. De belangrijkste bewoner is professor H.J.A.M (Herman) Schaepman (Tubbergen 1844 – Rome 1903), die hier eerder al was afgestudeerd.
Schaepman in zijn werkkamer in het Seminarie
Vijf jaar na zijn dood is voor het seminariegebouw aan de Hoofdstraat een monument opgericht ter nagedachtenis aan deze priester, dichter en staatsman, naar ontwerp van architect P.J.H. Cuijpers.
De kapel van het Seminarie lag tussen de vleugels en was niet zichtbaar vanaf de Hoofdstraat.
Het seminarieterrein is al die jaren het domein van de priester-studenten en niet toegankelijk voor de bewoners van het dorp. In 1971 koopt de gemeente het hele terrein met leegstaande gebouwen. Na een kraakactie, jarenlange politieke verwikkelingen en vergeefse strijd voor behoud, is het seminariegebouw in 1984 gesloopt. Het terrein wordt deels bebouwd en krijgt verder een functie als recreatie- en evenemententerrein. De lange gezichtslaan en andere lanen worden hersteld.
De Lourdesgrot, verder op het terrein bij een kleine vijver.
Aan de tijd van het grootseminarie herinnert het Schaepmanmonument, maar ook de verder op het terrein gelegen restanten van een Lourdesgrot en lange muren. Het aartsbisschoppelijke wapen en een gedenksteen uit de voorgevel van het hoofdgebouw zijn aangebracht aan de achterzijde van de Sint Petrus’ banden kerk.
Langs de toegangsweg naar het hoofdgebouw stond een kapelletje, met daarin een beeld van Petrus.
Meer informatie over Schaepman en het monument is te lezen in de brochure die in 2003 is uitgebracht door de plaatselijke historische kring.
Schaepmanblog 